سونگون باید پاسخگوی نابودی منابع طبیعی و به خطر افتادن سلامت جامعه باشد
وقتی درآمدهای میلیاردی یک معدن، همراستا با مسئولیتپذیری اجتماعی حرکت نمیکند، نتیجهاش تهدید سلامت مردم و نابودی منابع طبیعی است. سونگون حالا باید به جامعه محلی و اکوسیستم پاسخ دهد، نه فقط به قراردادهای تجاری خود.
به گزارش تجارت نیوز، در حالیکه مجتمع معدنی مس سونگون، بهعنوان دومین قطب تولید مس کشور و ثروتمندترین ذخیره مس ایران با ذخیرهای بالغ بر ۳۲۰ میلیارد دلار، اکنون بزرگترین معدن مس کشور شناخته میشود نماد قدرت صنعتی شمالغرب کشور به شمار میرود، صدای زنگ خطر برای محیطزیست منطقه بیش از هر زمان دیگری به گوش میرسد؛ زنگ خطری که رودخانههای «پخیر چای» و «سونگون» را درگیر کرده و سایهای از نگرانی را بر سر مردمان شهرستان ورزقان و زیستبوم کمنظیر قرهداغ گسترانده است.
آلودگی خزندهای که آرام اما پیوسته پیش میرود
سرپرست حفاظت محیطزیست آذربایجان شرقی، محمدحسین حسنزاده، در بازدید میدانی اخیر خود از وضعیت محیطزیستی رودخانههای مشرف به معدن سونگون، با لحن قاطع و هشدارآمیز از بحران زیستمحیطی موجود پرده برداشت.
به گفته او، مجتمع مس سونگون پیشتر موظف به احداث تصفیهخانهای برای کنترل و مدیریت پسابهای اسیدی خود در بازه ۱۸ ماهه شده بود، اما با گذشت یک سال، هیچ اقدام اجرایی ملموسی صورت نگرفته است.
بنا بر مستندات و آزمایشات صورتگرفته از سوی اداره کل محیطزیست، افزایش محسوس غلظت فلزات سنگین نظیر مس و آهن در جریان آب رودخانه پخیر چای، تأثیر مستقیم فعالیتهای استخراجی و تخلیه زهاب اسیدی سد باطله سونگون دارد. این موضوع ضمن برهم زدن تعادل طبیعی اکوسیستم، تهدیدی مستقیم برای سلامت انسانها و حیات وحش منطقه محسوب میشود.
سونگون؛ فرصتی عظیم یا تهدیدی پنهان؟
با توجه به اینکه رودخانه پخیر چای و سایر آبراهههای منطقه نهایتاً به رودخانه مرزی ارس میپیوندند، آثار آلودگی نهتنها محدود به محدوده معدن نخواهد ماند، بلکه میتواند تبعات فرامرزی نیز در پی داشته باشد. از سوی دیگر، غنای طبیعی منطقه قرهداغ که زیستگاه گونههای نادر گیاهی و جانوری است، در معرض خطر نابودی قرار گرفته است.
منبع: فارس
منبع تجارت نیوز