تفاوت دیدگاه در یک اتفاق مشترک؛ فرق استقلال و سرمربی سپاهان/ جامی که ملوان از دو مدعی گرفت و به پرسپولیس رسید!/ چرا استقلال از یک سوراخ چند بار گزیده می شود؟

به گزارش خبرورزشی، تا شما مشکل خود را قبول نکنید دیگران نمی‌توانند در حل آن به شما کمک کنند. تا زمانی که انسان یا یک مجموعه قبول نکند که مرتکب اشتباهی شده و به خاطر آن اشتباه شکست خورده، هرگز آن مشکل حل نمی‌شود و به پیروزی نمی‌رسد و پیشرفت نمی‌کند…

سپاهان دو فصل قبل در فاصله ۴ هفته به پایان مسابقات در لیگ برتر و در خانه مقابل ملوان با گل دقیقه ۸۶ بازی برده را با مساوی عوض کرد و قهرمانی به پرسپولیس رسید که تمام بازی‌های آخر را برد. بازی‌های بهار ۱۴۰۲ را همه به یاد داریم. در پایان آن فصل مورایس اولین کسی بود که قهرمانی را به سپاهان تبریک گفت و حالا بعد از گذشت بیش از یک سال دوباره در یک مصاحبه تاکید کرد که پرسپولیس شایسته‌ترین تیم برای قهرمانی آن فصل بود.

مورایس در بازبینی دوباره آن مسابقه حتی یک بار به اشتباهات داوری یا کمبودهایی که معمولاً مربیان ما از آن بهانه می‌آورند، اشاره نکرد. در عوض گفت ما در آن مسابقه شایسته پیروزی نبودیم. ملوان تیم خوبی بود و پرسپولیس هم در طول فصل ثبات داشت که در نهایت قهرمان شد. مورایس نه رقیب را زیر سوال برد و نه از قهرمانی پرسپولیس بهانه آورد. نتیجه این رفتار و این فرهنگ آن شد که دیدیم در فصل قبل سپاهان از ۱۱ بازی اول ۱۰ برد به دست آورد و با فاصله جدی‌ترین مدعی قهرمانی بود. سپاهان در لیگ فصل قبل استقلال، پرسپولیس و تراکتور را در بازی‌های پشت سر هم برد، بدون حرف و حدیث و با قاطعیت…

فعلاً کاری به اتفاقاتی که افتاد و باعث شد تیم خوب مورایس قهرمانی فصل قبل را از دست بدهد نداریم. به قول خودش همه چیز در دست مربی نیست در فوتبال اتفاقات بیرونی هم می‌تواند روی نتیجه درون زمین تاثیر بگذارد. اینجا مهم قسمت مربوط به خود مورایس است. او به عنوان یک مربی حقیقت را همانطور که بود پذیرفت و سعی در برطرف کردن اشکالات کرد و دیدیم که فصل قبل چطور طوفانی شروع کرد. حالا مقایسه کنید همین رفتار را با واکنش استقلالی‌ها در فصل قبل و مهمتر از آن در لیگ اول حرفه‌ای که روز ۷ خرداد ۱۳۸۱ در انزلی بازی آخر را به ملوان باختند و پرسپولیس با پیروزی در دیدار همزمان در تهران مقابل فجر سپاسی قهرمان شد.

۲۲ سال از آن تاریخ گذشته و هنوز استقلالی‌ها قبول ندارند که کمبودها و ضعف تیم خودشان هم دلیلی برای این شکست بوده است. ما منکر اتفاقات احتمالی بیرونی نیستیم، استقلالی‌ها می‌گویند سه بازیکن تیم عمداً کم کاری کردند اما مگر نه اینکه حتی اگر این اتفاق هم وجود داشته وظیفه مقابله با آن با سرمربی و مدیران بوده است؟

استقلال در مصاف با ملوان بازی را باخت و جام قهرمانی به پرسپولیس رسید. ۲۲ سال گذشته و هنوز قبول ندارد که خودش هم در این ناکامی تقصیر داشته است. مدام آسمان ریسمان بافته و زمین و زمان را به هم می‌دوزند که همه مقصر بودند جز ما! نتیجه این می‌شود که این اتفاق دوباره در فصل بیست و سوم تکرار شد و استقلال که ضعف‌ها و ایراداتش را قبول نمی‌کند، دوباره از همان ناحیه ضربه خورد. همین ملوان در فصل بیست و دوم قهرمانی را در اصفهان از سپاهان گرفت و مورایس چون پذیرفت که ایراد از خودش و تیمش بوده فصل قبل آن تیم را ساخته و پرداخته کرد که همه به یاد داریم.

در هر دو پرونده نام ملوان مشترک است و عنوان قهرمانی هر دو بار به پرسپولیس رسید اما ببینید تفاوت فرهنگ حاکم بر مجموعه استقلال و مجموعه سپاهان چقدر زیاد است…