مقابله فرهنگ آنالوگ با هوش مصنوعی
اکونومیست میگوید فرهنگ آنالوگ در مقابله با الگوریتمهای هوش مصنوعی در جهان رواج پیدا کرده است. رونق صفحههای گرامافون، خشم انسانها نسبت به الگوریتمهای هوش مصنوعی را نشان میدهد.
به گزارش اکوایران، اگر این روزها کسی به خیابان میلواکی در شیکاگو برود، ممکن است با خودش احساس کند به گذشته سفر کرده است. از همهجا صدای موسیقی جاز به گوش میرسد و فروشگاهها با صفحههای گرامافون، موسیقیهای قدیمی را پخش میکنند. اگر از مغازهدارها بپرسید به شما میگویند که مردم این روزها دوباره به رسانههای فیزیکی علاقمند شدهاند و به همین دلیل آنها تلاش میکنند به این نیاز پاسخ بدهند.
نشریه اکونومیست در گزارشی از رونق هنر با هوش مصنوعی گفته و در این گزارش به علاقمندی تازه مردم به نوارهای کاست و صفحههای گرامافون پرداخته است. طبق دادههای انجمن صنعت ضبط آمریکا، فروش صفحههای گرامافون در حال حاضر به همان میزان اواخر دهه 1980 میلادی رسیده است.
طبق این گزارش، فروش این صفحات در آمریکا طی سال گذشته، 7 درصد افزایش یافته و 1 میلیارد و 400 میلیون دلار رسیده که معادل 44 میلیون صفحه است. برای مثال، یکی از آلبومهای جدید تیلور سوئیفت، خواننده آمریکایی، با عنوان «دپارتمان شاعران شکنجهشده» در قالب صفحه، 2 میلیون و 200 هزار نسخه فروش داشته است.
صفحههای گرامافون و نوارهای کاست به اشیای کلکسیونی، بهویژه برای نسل جدید تبدیل شده است. جمعآوری این آلبومها به نوعی وفاداری طرفداران به هنرمند مورد علاقهشان را نشان میدهد. نکته اینجاست که رونق این صفحات گرامافونی تنها بخشی از احیای گستردهتر رسانههای آنالوگ است.
مشابه این مسئله حتی در بریتانیا هم قابل مشاهده است. برای مثال، نوارهای کاست در این کشور بسیار محبوب شدهاند. فروش کاستها در ابتدای سال 2025 در این کشور بیش از 200 درصد نسبت به دوره مشابه در سال 2024 افزایش یافته است. احتمالا این خریداران آنقدر جوان هستند که نمیدانند باید تجربه خستهکننده پیچاندن نوار با مداد برای رسیدن به ابتدا را از سر بگذرانند.
این قضیه در رابطه با فیلمها و کتابها هم صدق میکنند. برای مثال، خریداران به فرمتهای خاصی از فیلمها علاقه نشان میدهند. در رابطه با کتاب هم اصرار دارند که نسخههای چاپی با فونتهای خاص قدیمی داشته باشند. اما چه چیزی باعث شده همه این رسانههای قدیمی دوباره احیا شوند؟
همهچیز زیر سر نوستالژی است
اصلیترین دلیل برای احیای رسانههای قدیمی، حس نوستالژی و خاطرهبازی است. صدای آرام خشخش صفحه گرامافون میتوانند تا حدود زیادی برای برخی از مشتریان، فریبنده باشد. در جهانی همهچیز روی صفحه نمایش گوشی هوشمند همراه، قابل مشاهده و در دسترس است، اشیای ملموس به کالاهایی لوکس تبدیل شدهاند.
با این حال، به نظر میرسد که متهم اصلی، الگوریتمها باشند. در واقع، شاهد نوعی خشم علیه الگوریتمها هستیم. در میانه انقلاب هوش مصنوعی، شکلی از خشم علیه الگوریتمها در میان مردم شکل گرفته است.
حتی برخی از هنرمندان از روشهای قدیمی برای فروش آثار هنری خود استقبال میکنند. برای مثال، جک ساوورتی، موسیقیدان انگلیسی-ایتالیایی که دو آلبوم پرفروش در بریتانیا داشته، از روشهای آنالوگ حمایت میکند. او معتقد است که مشکل فناوری مدرن، تشویق مردم به مصرف موسیقی است. او در این زمینه، مقایسهای انجام داده با جنبش غذای آهسته که در دهه 1980 میلادی در ایتالیا در مخالفت با فستفود (غذای سریع و آماده) شکل گرفت. ساوورتی میگوید: «من گاهی از یک ساندویچ مکدونالد واقعا لذت میبرم!» پس نیازی نیست که مردم را وادار به کاری کنید، باید بگذارید که خودشان مسیرشان را انتخاب کنند. انتخاب مردم صرفا باید آگاهانه باشد.
هنر با چاشنی هوش مصنوعی
مشکل دیگر این است که محصولات هنری با هوش مصنوعی تولید میشوند و در نتیجه مخاطبان علاقهای به آنها نشان نمیدهند. برای مثال، در اسپاتیفای که پلتفرم پخش موسیقی است، موسیقیها و آثار هنری بیشماری وجود دارد که از طریق هوش مصنوعی ساخته شده است.
در عکاسی هم شاهد رونق عکسهایی هستیم که با گوشیهای هوشمند گرفته شده است. این عکسها با استفاده از هوش مصنوعی ساخته میشوند و در نتیجه آن تصویر، حس واقعی بودن را نمیدهد. حتی برخی از گوشیهای هوشمند از مسیر هوش مصنوعی میتوانند برخی از افراد یا چیزهایی را که نمیخواهند از تصویر حذف کنند.
همه اینها باعث شده که فرهنگ آنالوگ به یک جنبش و مد مقابل هوش مصنوعی تبدیل شود. با این حال، فرهنگ آنالوگ در کشورهای توسعهیافته همچنان به یک بازار کوچک شباهت دارد. هنوز هم آنالوگ با روزهای اوج خود بسیار فاصله دارد و بعید است بتواند دوباره به آن روزها بازگردد.
به هر حال، در جهانی که با رباتهای هوش مصنوعی پر شده، حس انسانی میتواند یک نقطه خوب برای فروش باشد. همانطور که سالهاست مقابله با مواد غذایی مصنوعی صورت میگیرد و خیلیها تلاش میکنند مواد غذایی طبیعی مصرف کنند، ممکن است در آیندهای نه چندان دور، شاهد تبلیغ آثار هنریِ آنالوگ، منهای هوش مصنوعی باشیم.
منبع اکو ایران