علم و فناوری

خطرناک‌ترین اسباب‌بازی جهان حاوی اورانیوم و مواد رادیواکتیو به حراج گذاشته شد









خطرناک‌ترین اسباب‌بازی جهان حاوی اورانیوم و مواد رادیواکتیو به حراج گذاشته شد


این اسباب بازی که «آزمایشگاه انرژی اتمی Gilbert U-238» نام دارد، برای شبیه‌سازی واکنش‌های هسته‌ای و شیمیایی با استفاده از مواد رادیواکتیو طراحی شده است.


فولاد سل



به گزارش تجارت نیوز،

اسباب بازی تقریباً 74 ساله‌ای که از آن به‌عنوان «خطرناک‌ترین اسباب‌بازی جهان» یاد می‌شود، قرار است در یک حراجی به فروش گذاشته شود. این اسباب‌بازی مربوط به دهه 1950 حاوی اورانیوم واقعی است!

براساس گزارش‌های موجود، این اسباب بازی که «آزمایشگاه انرژی اتمی Gilbert U-238» نام دارد، سال 1950 توسط «آلفرد کارلتون گیلبرت»، ورزشکار، مخترع و اسباب بازی‌ساز آمریکایی ساخته شد. آن زمان، بمب اتم مفهومی نسبتاً جدید بود و این اسباب‌بازی در قالب محصول آموزشی برای کودکان به بازار عرضه شده بود.

در واقع کودکان با این کیت آزمایشگاهی می‌توانستند واکنش‌های هسته‌ای و شیمیایی را با استفاده از مواد رادیواکتیو ایجاد و تماشا کنند. سال 2010، نشریه Radar Magazine به‌دلیل مواد رادیواکتیو موجود در آن، این اسباب‌بازی را یکی از «10 اسباب‌بازی خطرناک تمام تاریخ» معرفی کرد.

حالا نسخه‌ای کمیاب و ارزشمند از این اسباب بازی قدیمی قرار است در مرکز حراجی RR Auction مستقر در بوستون به فروش برسد. این حراجی فردا به پایان می‌رسد و در زمان نوشتن این گزارش قیمتی بیشتر از 13 هزار دلار برای آن پیشنهاد شده است.

آیا این اسباب بازی واقعاً خطرناک است؟

سال 2020 مجله IEEE Spectrum تحلیل مفصلی از این اسباب بازی منتشر کرد و به نگرانی‌های امنیتی درباره آن پرداخت. در این گزارش گفته شده احتمال قرارگرفتن در معرض تشعشعات آن «حداقل» است؛ تقریباً معادل «یک روز کامل قرارگیری در معرض اشعه فرابنفش خورشید». البته این وضعیت برای شرایطی گفته شده که نمونه‌های رادیواکتیو طبق دستورالعمل محصول، از ظروف خود خارج نشوند.

در دنیای امروزی به این دسته از خطرات توجه می‌شود اما در دهه 1950 مواد رادیواکتیو چندان خطرناک به نظر نمی‌رسیدند. همچنین قوانین حمایت از مصرف‌کننده کمتری برای تنظیم امنیت محصولات وجود داشت. آن زمان به‌دلیل جنگ جهانی دوم این اسباب بازی‌ها توجه زیادی جلب می‌کردند.

تولید این اسباب بازی سال 1951 متوقف شد و شرکت گیلبرت «محدودیت‌های دولتی» و «مشکل تهیه مواد اولیه» را دلایل توقف معرفی کرد. به‌طورکلی این کیت بین سال‌های 1950 و 1951 تولید شده و گفته می‌شود مجموعاً کمتر از 5000 واحد از آن فروخته شده است.

 








منبع تجارت نیوز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا