جعفرزداه ایمن آبادی: در 3 سال دولت سیزدهم حتی آبدارچی های مدارس رو هم تغییر دادند/ خدا نگذرد از کسی که گوش آقای رئیسی را پُر کرد

جعفرزاده ایمن آبادی با انتقاد از لایحه بودجه 1404 گفت: من فقط خواستم دشمن شاد کن نباشد. وگرنه به بودجه 1404 بسیار نقد دارم و نگرانم.  قصد جسارت به دوستان برنامه ریزی بودجه ندارم ولی این بودجه را خوب ندیدم.

او با بیان اینکه 180 کشور نزدیک به 200 کشور FATF رو امضا کرده‌اند، بیان کرد: اخیرا یکی از اعضای مجلس تشخیص مصلحت نظام در مورد FATF صحبت کرد که من غصه خوردم. ماده 2 این معاهده را بخوانید. در این ماده آمده که ما می‌توانیم مشروط یک سری مسائل را انجام دهیم. 

آقای جعفرزاده ایمن‌آبادی! حدود صد روز از آغاز به کار دولت آقای پزشکیان می‌گذرد. آیا ایشان همان رئیس‌جمهوری هستند که شما در زمان انتخابات تصور می‌کردید و از ایشان حمایت کردید؟

طبیعتاً انسان همیشه تصوراتی دارد که ممکن است در عمل متفاوت از آب درآید. شاید بهتر بود این سؤال را این‌گونه مطرح می‌کردید که آیا از عملکرد ایشان راضی هستم یا خیر. با این حال، باید بگویم برخی از جنبه‌های فعالیت‌های ایشان فراتر از آن چیزی بوده که من، با توجه به هشت سال همکاری در مجلس، انتظار داشتم.

در دوران انتخابات، اگرچه آقای پزشکیان از وفاق و اتحاد سخن می‌گفتند، اما شاید در آن زمان، برخی از این صحبت‌ها را به راحتی نمی‌پذیرفتم. من آقای پزشکیانی را می‌شناختم که در مجلس با او همکار بودم، اما در عمل در حوزه ریاست جمهوری ایشان یک سری ابتکاراتی را مطرح کردند که اگر منصف باشیم تصور میکنم روش عاقلانه و به دور از احساسی بود که این روش عاقلانه و منطقی کشورداری است. 

بعید میدانم 25 درصد وزرا حتی به آقای پزشکیان رای داده باشند

انتصابات آقای پزشکیان و استفاده از طیف‌های مختلف سیاسی، چه در دولت و چه در استانداری‌ها، با نقدهای متعددی مواجه شده است. آیا این رویکرد را استراتژی درستی می‌دانید یا معتقدید ممکن است چالش‌برانگیز باشد؟

بنده همیشه و در همه جا ابراز کرده ام که متاسفانه همه دولت ها وقتی سرکار بودند فقط و فقط از طیف خودشان استفاده کردند و چون 40 سال است که اینگونه پرورش یافته ایم هر عملی غیر از این باشد برای ما غیر طبیعی خواهد بود. شاید خود من هم بودم چنین کاری را نمیکردم اما اگر انصاف را رعایت کنیم در تمام دولت‌های گذشته تنها از بخشی از ظرفیت‌های کشور استفاده شده است. هر جناحی، پس از پیروزی، دیگری را کنار گذاشته است؛ چپ‌ها راست‌ها را حذف کرده‌اند و راست‌ها نیز همین برخورد را با چپ‌ها داشته‌اند.

این رویکرد آقای پزشکیان از نظر من در شرایط اقتصادی و اجتماعی فعلی کشور، تعامل‌محور بوده است. بخش اعظمی از انتصابات ایشان، از جمله استاندارانی که نمی‌خواهم نام ببرم، نشان‌دهنده این است که این افراد توانایی حل مشکلات مردم را دارند. انسان‌هایی که حرفه ای و ماهر هستند. اجازه بدهید قاطع بگویم در میان وزرا هم هستند اشخاصی که من بعید میدانم بر اساس آمار 20 تا 25 درصد آن‌ها حتی به آقای پزشکیان رای داده باشند. و اگر خیلی خوشبینانه بخواهیم نظرات آقای فلاحت پیشه رو هم بپذیریم حدود 30 درصد. 

در  3 سال دولت سیزدهم حتی آبدارچی های مدارس رو هم تغییر دادند

اما امیدوارم صداقت، معرفت و مردانگی که آقای پزشکیان به خرج دادند پاسخ داده شود. سه سال تلخی به مردم ایران، جامعه ایران و جامعه مدیریت ایران گذشت و با عبارت بانیان وضع موجود نخبگان کشور خانه نشین شدند و سرمایه های این کشور از بین رفت. حضرت آقا در ابلاغ اقتصاد مقاومتی اولین سرمایه کشور را نیروی انسانی معرفی می کند.

در این سه سال حتی آبدارچی های مدارس رو هم تغییر داده بودند. آقای پزشکیان متد دیگری برخلاف دولت های قبلی اجرا کرد. امیدوارم که این مردانگی و معرفت و این اخلاق حرفه ای در این دوستانی که رای ندادند و اشکالی هم ندارد اما پایبند اخلاق حرفه ای آقای پزشکیان باشند و فقط برای خدمت به مردم باشند نه اینکه برای حزب و گروه و جناه سیاسی خودشان فعالیت کنند. امیدوارم این اتفاق رو شاهد باشیم. کار آقای پزشکیان کار بسیار پسندیده ای بود و بنده وقتی میخواهم دست به قضاوت منصفانه در این باره بزنم در نظر میگیرم که مردم از چه چیزی بدشان می آید؟ آنها می‌گویند که همیشه دعوای قدرت در کشور حاکم بوده است دعوای قدرتی که آقای پزشکیان کنار گذاشتند.البته اکنون هم می‌گوییم گروهی هستند که محال است بتوان با آن‌ها کنار آمد و اهل کنار آمدن نیستند و در روزهای گذشته در مجلس هم شاهد بودید که چه اتفاقی رخ داد.

اما خود اقای پزشکیان به گفتمان با همه اعتقاد دارند و می‌خواهند در عرصه سازندگی کشور افراد رو در کنار هم بگذارند که ما متاسفانه به این شکل تربیت نشده‌ایم. به ما فقط خشونت تزریق شده و اینکه رقیب را حذف و نه فقط حذف بلکه نابود کنیم و این به خاطر نوع نظام تربیتی ماست.

قالیباف معرفت داشته باشد پشت پزشکیان را خالی نکند

آیا به نظر شما این رویه برای انتخابات سال 1407 میتونه مشکل ساز باشد؟

در حال حاضر زود است که در این باره قضاوتی صورت بگیرد. قاطبه دوستداران آقای پزشکیان معتقدند که این موضوع مشکل ساز خواهد شد چرا که این افراد در عرصه های قدرت وارد می شوند.

برای مثال فرض کنید که بیشتر عناصر معرفی شده آقای قالیباف در حال حاضر در بدنه دولت راه یافته اند و جناب پزشکیان هم قبول کردند.تاکید بنده هم بر این موضوع است که اگر رقابتی در سال 1407 بین آقای پزشکیان و آقای قالیباف صورت گرفت این معرفت را داشته باشند که امروزی که آقای پزشکیان دست آنها را گرفت فردای انتخابات 1407 این معرفت را داشته باشند که پشت آقای پزشکیان را خالی نکنند. اما در حال حاضر دغدغه ما خروج از بن بست اقتصادی کشور است و هر کس که بتواند این مشکل کشور را حل کند، اگر این افراد به اصول گفتمان وفاق، وطن‌دوستی و تعهد به حل مشکلات کشور پایبند باشند، به نظرم از ایشان استفاده بشود مشکل خاصی پیش نخواهد آمد.

 یک در هزار تصور نمیکردم که او وزیر بشود

مشخصا چهره ای بود که حضورش در دولت آقای پزشکیان برای شما تعجب برانگیز باشد؟

وحشتناک. در دوران انتخابات خود بنده توسط این فرد عزیز به میزان زیادی آزار دیدم که اگر خاطره را برای شما تعریف کنم که در سخنرانی در شهر ایشان چه اتفاقاتی بر بنده گذشت….، یک در هزار تصور نمیکردم که ایشان روزی وزیر بشود. منتها تشخیص آقای پزشکیان مبنی بر وزارت ایشان بود و امیدوارم که این جوهره مردانگی در ایشان و در سایرین وجود داشته باشد که خدای ناکرده از پشت به آقای پزشکیان خنجر نزنند. حالا که آقای پزشکیان این لوطی گری و مردانگی را انجام داد؛ موضوع دو طرفه باشد. این موضوع که می‌گویم وفاق آقای پزشکیان یک باند یکطرفه است امیداوارم به زمان مناسب دوطرفه بشود. اما برخی از این دوستان که بر کرسی ها نشسته اند متاسفانه آنها این وفاق رو به خرج ندادند یعنی عوامل آقای پزشکیان نمیتوانند به حوزه آنها ورود کند که ما شاهد آثار آن هستیم. اما این یک تمرین همزیستی مسالمت آمیز گروه ها، جناح ها و احزاب است که پایه گذار آن آقای دکتر پزشکیان هستند. این تمرین را با هم پیش ببریم و زیاد سخت نگیریم.

فردی در انتخابات 72 ساعت در ماشین خوابید یک نفر هم یک خسته نباشید به او نگفت

اما برعکس این موضوع چطور؟ آیا چهره ای هم بودند که توقع داشته باشید از ایشان در دولت آقای پزشکیان استفاده بشه و از اینکه استفاده نشده تعجب کرده باشید؟

بله. ما دوستانی داشتیم که تلاش بسیاری در انتخابات کردند و جان، مال، زندگی و سلامت و آبروی خود را کف دستشان گرفتند و من شهادت در این باره میدهم. برای مثال عزیزی را میشناسم که 72 ساعت در ماشین خوابید و فقط شهر به شهر چرخید و سخنرانی کرد و اکنون خانه نشین است و یک نفر هم یک خسته نباشید به او نگفت.

نام نمی‌برید؟

اجازه بدهید که اسم ایشان را نبرم. منظور من این است که خیلی از افرادی که به وفاق ایراد می‌گیرند میگویند که شما اول دوستداران خود و نیروهای طیف خود را در دولت قرار می‌دادید بعد سراغ طیف رقیب می‌رفتید. ولی واقعا فضای سیاسی کشور اجازه این کار را به آقای پزشکیان نمی‌داد. اگر آقای پزشکیان سرسختی نشان می‌داد نه کابینه ای تشکیل می شد و نه بودجه رو میتوانست به راحتی بگذراند.

 سیاست ظریف برد-برد است

یک نکته را هم بگویم که ایشان آقای ظریف را در کنار خود دارد. سیاست آقای ظریف برد-برد است نه برد-باخت. ما همیشه بخاطر نگاه تربیتی خود که خودخواهانه است کاملا برد- باخت تعریف می‌کنیم. یعنی حتما باید ببریم و حریف ببازد و حتی لِه شود. آقای ظریف برد -برد را تعریف کرده و این مسئله را به آقای پزشکیان هم انتقال داده است. آقای پزشکیان هم در برخورد با قوه های دیگر این روند را برد- برد تعریف می کند.

ما باید سعی کنیم این ملاحظات رو درک کنیم. الان یک عده ای که ذاتا اهل شلوغ کاری هستند دست به یک سری کارها می زنند که چیز غیر طبیعی ای نیست و اگر غیر از این بود بنده شک میکردم که نقشه ای در میان است اما بقیه عناصر با آقای پزشکیان همراه شده اند.

انتظار چنین ابتکار عملی را از آقای پزشکیان در کسوت ریاست جمهوری نداشتم

از انصاف نگذریم، مجلس و خود شخص آقای قالیباف، آقای نیکزاد و دوستان همه با آقای پزشکیان همراه شدند. قوه قضاییه و آقای اژه ای سنگ تمام گذاشتند و حتی شخص رهبری، اجازه ای که برای برداشت از صندوق توسعه ملی دادند؛ همه مشغول همکاری هستند. همه این موارد نشان از این است که آقای پزشکیان گام های خوبی برداشته اند.

یک شوخی هم داشته باشیم، انتظار چنین ابتکار عملی را از آقای پزشکیان در کسوت ریاست جمهوری نداشتم. با وجود ارادتی که به ایشان داشتم، نگرانی‌هایی داشتم که آیا ایشان توانایی لازم را دارند یا خیر. منتها گزینه دیگری برای ما نگذاشته بودند؛ آن چهار عزیز، که تنها چهار عزیز بودند و ما مجبور شدیم که برای آقای پزشکیان سنگ تمام بگذاریم و واقعا به ایشان خسته نباشید و خدا قوت میگویم. تا اینجای کار ادعا دارم که ما روسفید شدیم.

این روزها زمزمه های نارضایتی های اقتصادی در بین مردم بسیار زیاد است.  آیا بدون رفع تحریم ها و یا تصویب FATF. امکان بهتر شدن وضعیت اقتصادی وجود دارد؟

قدر مسلم خیر. نمی‌دانم چرا اصرار داریم در تحریم باقی بمانیم. یه زمانی شاید توجیه داشت. من روک صحبت می‌کنم اگر کسی هم خوشش نیامد مشکلی نیست. هر کسی که اصرار به عدم تصویب FATF و وجود تحریم ها دارد، از این موضوع نفع می برد. ذره ای در این موضوع شک نکنید و این  مردم هستند که هزینه و خسارت می‌دهند.

یک عضو مجلس تشخیص مصلحت درباره FATF صحبت کرد که من غصه خوردم

180 کشور نزدیک به 200 کشور FATF رو امضا کرده‌اند. در همین بریکس که در روسیه برگزار شد عضو اصلی و 27 مهمانی که شرکت داشتند همه FATF رو امضا کردند. FATF یک معاهده مالی است که من به عنوان یک فرد مطلع می‌گویم هیچ مشکلی هم ندارد.

روسیه ، رژیم صهیونیستی، آمریکا، عربستان و .. همه کشورهایی هستند که FATF را امضا کردند. تنها دو کشور آن را امضا نکرده‌اند که ما و سودان هستیم. خب یا یک چیزی هست که ما دو کشور متوجه شدیم و آن 180 کشور نمی‌دانند که باید به آنها بگوییم یا اینکه آن 180 کشور چیزای را متوجه شده اند که ما نمی‌دانیم. عموم کسانی که با FATF مخالف اند این معاهده را نخوانده اند. اخیرا یکی از اعضای مجلس تشخیص مصلحت نظام در مورد FATF صحبت کرد که من غصه خوردم. ماده 2 این معاهده را بخوانید. در این ماده آمده که ما می‌توانیم مشروط یک سری مسائل را انجام دهیم. حدود 28 کشور در دنیا با FATF مشروط هستند. ما هم می‌توانستیم مشروط باشیم و انقدر دردسر نداشته باشیم.

 بخش اعظمی از مخالفان تحریم از آن نان میخورند

ما باید مبادله مالی و صادرات داشته باشیم. زمانی که سوال می‌کنیم وقتی صادرات انجام می‌دهیم پول آن چه میشود، می‌گویند میدهیم به جای دیگر که از آنجا هم به صرافی میدهند. همه چیز محرمانه است. این موضوع مثل یخ است که تا از اروپا و شرق آسیا به ایران برسد کاملا آب شده است و واقعا چیزی به ما نمی‌رسد. برخی مخالفان FATF کسانی هستند که صرفا یک چیزی را تکرار میکنند اما بخش اعظمی از آن‌ها از تحریم ها نان میخورند، در واقع یک دکانی باز شده است. پس باید به آنها هم حق بدهیم که مخالفت کنند.

برای مثال دو تا آقا زاده هستند که از هر کشتی که از خلیج رد می‌کنند 9% برداشت می‌کنند. من نه می‌گویم هشت و نه میگویم ده، دقیق به شما میگویم 9%. مسلم است که خودشان و پدرشان که در آن منصب بودند 100% با رفع تحریم مخالفت کنند. کجا میتوانید چنین ثروتی با روزی چندین میلیون دلار و ماهی چندین میلیارد دلار داشته باشید. کجا میتوانید چنین چیزی داشته باشید؟ باید یک اراده ای به این مسائل ورود کند.

ما بمب اتمی مطابق با فتوای رهبری نخواهیم ساخت حداقل الان اینگونه نیست. اینکه برخی میگویند دکترین هسته‌ای تغییر می‌کند، خیر تغییر نخواهد کرد. مگر اینکه اتفاق عجیب و غریبی رخ دهد. تمام کسانی که پشت این داستان هستند، من فکر میکنم ایرانی نیستند. این افراد ایران ستیز هستند. ببخشید با این صراحت میگویم اما اینها دشمن مردم ایران هستند. این افراد اطلاعات غلط به مقامات عالی کشور ارائه می‌کنند. این افراد از وضعیت اسفناک جامعه هیچ توضیحی به مقامات کشوری نمی‌دهند.

کجا در کشور برهنگی داریم، چرا بزرگ نمایی می‌کنیم؟

 چه قدر ما در حال پرداخت هزینه اضافه هستیم. چه مقدار کارهایی که می‌بایست  انجام دهیم انجام اما اقدامی نمی‌کنیم. همین الان ببینید کشورهای همسایه ما با سرعت به کجا می‌رسند و ما داریم با سرعت به سمت تاسیس کلینیک ترک بی‌حجابی میریم. یک عده در این کشور میخواهند که ما در دنیا مسخره و انگشت نما شویم. آیا هیچ مشکل دیگری در کشور نداریم؟

خطیب نماز جمعه کشور می‌گوید برهنگی داریم. خب ما کجا در این کشور برهنگی داریم. چرا انقدر بزرگ نمایی می‌کنیم؟ یک شُل حجابی اتفاق افتاده که من به شما قول می‌دهم 90%  از روی لجبازی است و فقط می‌خواهند حرص خودشان را خالی کنند. اگر با محبت و آرامش بیشتر با آن‌ها رفتار کنیم همانطور که 40 سال علی رغم اینکه در محافل خصوصی بی حجاب بودند به شهدا و ایثارگران احترام گذاشتند، باز هم رعایت خواهند کرد به شرطی که بدانند مورد احترام هستند و توسط یک مرد غریبه روی زمین کشیده نمی‌شوند و داستان‌هایی که شما بهتر از من می‌دانید.

عادت کرده ایم بگوییم مرگ بر آمریکا

آیا برایند شما این هست که فضای حاکمیت اجازه رفع تحریم ها و تصویب FATF را به دولت آقای پزشکیان داده است؟

نمی‌دانم که مجوز صادر شده است یا خیر. اما حاکمیت را خوب تعریف کنیم؛ یک حاکمیت که رهبر معظم انقلاب هستند و وجودشان برای این کشور برکت است و خدا به ایشان طول عمر با عزت دهد. بعدها ما متوجه خواهیم شد که اگر رهبری نداشتیم چه اتفاقات تلخی رخ می‌داد. 

یک هسته نفوذی در قدرت وجود دارد که من می‌گویم این‌ها جاسوس و نفوذی روس گرا هستند و تزریق آمریکا ستیزی افراطی می‌کنند. آقای عراقچی حرف بسیار خوب و حتی حرف امام (ره) را زد و گفت: اگر منافع ما تامین شود با شیطان هم می‌بنیدم. الان فرض کنید آمریکا می‌گوید چرا با من دشمن هستید ما هم پاسخ دهیم به منافع ما آسیب زدی اما اگر بگوید منافع شما رو تامین میکنم باز هم میخواهیم بگوییم نه و مرگ بر آمریکا؟ عادت کرده ایم بگوییم مرگ بر آمریکا؟

 باید مقداری منطق هم داشته باشیم چون در این جهان زندگی می کنیم. ما می‌گوییم به ما خسارت زدی، که روسیه بسیار بیشتر به ما خسارت زده است. من اعتقاد به گیر کردن در گذشته ندارم همان طور که ویتنام گیر نکرد. بیشترین بلا را آمریکا بر سر ویتنام آورد اما سال گذشته 180 میلیارد دلار صادرات به آمریکا داشته چون در گذشته گیر نکرده است. همین روس ها امام رضا(ع)  را به توپ بستند اما معتقدم نباید در گذشته گیر کنیم. اما هم برای روسیه و هم برای آمریکا این را می‌گویم.

بگوییم هر کس برای منافع ملی ایران و مردم ما کار کرد، نیازهای ما را تامین کرد و خسارت ها را جبران کرد، ضروریتی ندارد با او دشمنی کنیم. بخش اعظم جامعه می‌گویند برای چه می‌خواهید بجنگید و ما هیچ استدلالی نداریم.

خدا نگذرد از کسی که گوش آقای رئیسی را پُر کرد

ترامپ الان یک فرصت طلایی برای ایران است. یک فرصت طلایی در دولت آقای رئیسی داشتیم که کار تمام شده بود. خدا از هرکسی که نگذاشت این اتفاق مثبت بیافتد نگذرد که گوش آقای رئیسی را پر کرد. ما روی چهار کلمه مشکل داشتیم و فقط یک امضا مانده بود، حتی خود آمریکایی‌ها گفتند این چهار کلمه را برایتان حل می‌کنیم، این آقای عراقچی زنده. اما بالاخره اجازه ندادند آقای رئیسی کارش را انجام دهند. ما باید خودمان را برای آینده‌ها آماده کنیم. آیندگان تاریخ را خواهند خواند.

پس به نظرتان آمدن ترامپ یک فرصت است؟

بله او یک وعده داده است و کسی که وعده داده میخواهدبه هر شکلی که شده موفق شود و وعده خود را عملی کند.

ما اگر آدم‌های سیاست‌مداری هستیم باید از این فرصت تاریخی امتیاز خود را بگیریم. باید از این فرصت استفاده کرده و بگوییم ما که بمب هسته ای نمی‌سازیم،  پس تحریم ها را برطرف کنید، اجازه دهید ما نفت بفروشیم و پول بگیریم نه اینکه مجبوریم نفت خود را با 30 تا 40 درصد تخفیف به چین یا روسیه بفروشیم، میدانید که روسیه تا 60 دلار معاف است و تحریم نیست. بنابراین ما حتما باید زیر 60 دلار نفت را بفروشیم و حتی باید تخفیف هم بدهیم که به جای روسیه از ما نفت بخرند. هیچ وقت سابقه نداشته که ما نفت را با قیمت 30 یا 40 دلار بفروشیم. این در حالی است که هیچ بانکی در چین و روسیه با ما همکاری نمی‌کند. می‌گویند ما اینجا با شما تهاتر می کنیم و در اصل برگشته ایم به عصر قاجار.  تازه آن هم تهاتر اقلامی که در تحریم ها نیستند.

برای مثال می‌گوییم این پرچم، میگویند نه میله آن ممکن است برای سانتریفیوژ به کار آید که جز تحریم هاست و نمی شود و کالای بنجل خود را به ما می‌دهند.

حق انتخاب از ما گرفته شده و پول به ما بر نمی‌گردد، پول در حساب خودشان می‌ماند و حتی به ما سود آن را هم پرداخت نمی‌کنند. باید کسی به صورت واضح بگوید که این تحریم چه بلایی به سر کشور ما می آورد. اصلا بگوییم ما میخواهیم مقاومت کنیم اما تا کی و تا کجا؟

آمریکا نابود شدنی نیست

آمریکا 28% اقتصاد دنیا را در اختیار دارد. این کشور نابود شدنی نیست. کسی که می‌گوید آمریکا نابود می‌شود، یا نابودی را درک نمی‌کند یا آمریکا را نمی شناسد. این واقعیتی است که باید با آن منطقی و واقع بینانه برخورد کنیم. باید آمریکا ستیزی افراطی را کنار بگذاریم و مطالبات خود را بیان کنیم.

برخی می‌گویند که نمی‌شود با آمریکا کنار آمد. می پرسیم چرا؟ می گویند چون سردار سلیمانی را شهید کرده اند. شهید سلیمانی که قلب ماست و عاشقانه دوستشان داریم و این را برای خوشنودی کسی هم نمی‌گویم، امنیت خودمان را مدیون ایشان هستیم اما ببخشید صدام چند سردار ما را به شهادت رساند. او 230 هزار جوان ما را به شهادت رساند. چطور گذشتیم و عراق کشور برادر ما شد؟ چه باید کرد؟ نباید در گذشته گیر کنیم. باید در فکر آینده باشیم چرا که به شدت داریم عقب می‌افتیم.

اصلا و ابدا نمی توان روی روسیه حساب باز کرد

به روسیه اشاره کردید، آیا اگر در نظر بگیریم که آمریکا در بدبینانه ترین حالت بخواهد فشار حداکثری به ایران وارد کند ، میتوانیم امیدی به چین و روسیه داشته باشیم؟

به هیچ عنوان. روسیه بسیار بسیار، به اصطلاح مردانه، نامرد است. کجا روسیه از ما حمایت کرده است؟ روسیه همین اسرائیل را محکوم نکرد. شما نباید روسیه را بلوک شرق ببینید. یک بانک در روسیه با ما کار نمی‌کند. البته نمی‌گویم کسی بیاید نام ببرد که آن بانک هم تحریم شود. چون تحریم ها تابع هوش مصنوعی است، یعنی یک بانک که کار کند تمام بانک‌ها مجازند که آن را تحریم کنند. بنابراین یک بانک نه در چین و نه در روسیه با ما کار نمی‌کنند. روسیه تا جایی که بتواند ما را درگیر جنگ اوکراین می‌کند.  به قول آقای علی مطهری روسیه ما را سپر خودش کرده و اصلا و ابدا نمی توان روی او  حساب کرد.  تاریخ 200 ساله می‌گوید که نباید به روس‌ها اعتماد کنیم یک خاطره خوش ما از روس ها نداریم به این دلیل که روس گراهای نفوذی در کشور داریم و متاسفانه در کسوت مدیریتی های کشور و تصمیم گیرندگان هستند. یک روزی تاریخ این مطالب را خواهد گفت. قطعا شما این را خواهید دید.

من ذره ای به این موضوع شک ندارم چون هیچ وطن پرست، ایران دوست و اسلام دوستی این جور کشور را دو دستی در اختیار روس ها نمی‌گذارد. حالا من نمی‌دانم که ما پهپاد یا موشک  به روسیه دادیم یا خیر اما بالفرض که داده باشیم، روسیه تا این حد شرافت نداشت که این موضوع را عنوان نکند و بلافاصله این موضوع را مطرح کرد. این همه مانور و بریکس راه انداخت و در نهایت گفت ما نمی‌خواهیم دلار زدایی کنیم.

البته واقعا دلار زدایی غیر ممکن است. اگر الفبای اقتصاد را بلد باشید میدانید که چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد. چرا رویا زایی می‌کنید؟ یعنی می‌خواهید بانک جهانی، صندوق پول و همه سازمان ها را از بین ببرید و دلار زدایی کنید؟ آخر چرا ما زور الکی می‌زنیم. بعد از طرفی در بودجه خودمان برای دلار زدایی از یورو استفاده کرده‌ایم. کارهایی انجام می‌دهیم که فقط مورد تمسخر قرار بگیریم.

داخل صحبت های خودت از آقای پزشکیان دفاع کردید، رئیس جمهور با چند تصمیم مهم روبروست یکی بحث قیمت حامل های انرژی و مشخصا بنزین و دوم بحث هدفمندی یارانه ها و مشخصا یارانه نقدی. با توجه به شرایط اقتصاد کشور که همه میدانند در چه وضعیتی قرار دارد آیا این موارد رو هم قابل دفاع می‌دانید؟

بنده هیچ گاه دفاع مطلق نکردم. سعی کردم که منطقی با هم قضاوتی داشته باشیم. عرض کردم شاید اگر من به جای او بودم شاید یک نفر از تیم مقابل را هم راه نمیدادم. اما ایشان آمد در این شرایط بحرانی و اقتصادی دعوا راه ننداخت. دیگر مردم نمیگوید دعوای قدرت است و کسی به فکر ما نیست. چون همیشه دعوا بود و می‌گفتند که دعواها الکی است.

دولت در بحث حامل‌های انرژی فقط فکر جیب خودش است

در مورد حامل های انرژی دو مسئله وجود دارد که ما مجبوریم چنین کاری را انجام دهیم. اما من یک حرف دارم و ضمن ارادت به دولت یک پیشنهاد عاجزانه دارم. این دولت دارد این بخش را مانند دولت های قبلی طی می‌کند و فقط به فکر جیب خودش است. می‌گوید که من دارم کم می‌آورم. خب مردم هم دارند کم می‌آورند، این کمبود جیب مردم کجاست؟ صادقانه بگوییم هیچ کس در فکر این نیست.

حقوق‌ها تنها 20 درصد افزایش یافته که اصلا عددی نیست. دولت باید دو طرفه به موضوع نگاه کند. در چهار یا پنج محل به مردم کمک کند؛ قدرت خرید مردم را افزایش دهد، مشکلات آنها را حل کند، سبد درمان آنها را کاهش دهد، سبد فشارها و هزینه های آموزشی را کاهش دهد و… در مقابل در یک محل هم بگوید من کم آورده ام. 

این یک موضوع است. موضوع دیگر این که در حال حاضر دولت پول‌هایی را در اختیار برخی نهادهای خود ساخته قرار می‌دهد که من متوجه آن ها نمی‌شوم. اینها به چه درد این مملکت میخورند؟ 29 دستگاه شامل شورای هماهنگی، حوزه هنری، سازمان تبلیغات و… در فرهنگ ایران دخالت می‌کنند. احترام آنها واجب اما در مورد فرهنگ این کشور تصمیم می‌گیرند.‌ بعد ما یک وزارت فرهنگ هم داریم که به آن هم بودجه می‌دهیم، البته با عرض پوزش من ارشادش رو قبول ندارم. خب همه اینها باید جمع بشوند و سیاست فرهنگی کشور واحد بشود و همه در یک ریل حرکت کنند.

در حال حاضر ریل ها متفاوت است که نتیجه آن را مشاهده می‌کنیم. چند ده هزار میلیارد تومان به موسسات و گروه ها و مراجعی پرداخت میشود که اصلا نمی‌دانیم که این پول‌ها چه می شود. رقم دقیق آن را به یاد ندارم ،میترسم اشتباه بگویم. اما فکر میکنم چیزی حدود 39 هزار میلیارد تومان به این‌ها کمک می‌کنیم. در جدول 9 تا 11 می‌توانند مطالعه بفرمایند. خب برای چیست؟ 

ما چرا برای مثال به آقای «ح» داریم این پول را می‌دهیم. چرا داریم به مجله آقای «ز» این پول را می‌دهیم. چرا هیچ نظارتی نیست. اگر ادعا می کنید این موسسات خروجی داشته‌اند پس چرا بعد از 45 سال کلینیک رفع بی حجابی زدید؟  پس خروجی نداشته‌اند. پس خرج اتینا شد که البته صرف رقابت های انتخاباتی شد. دولت اعلام کند اینجا را صرف جویی کرده‌ام، این پول‌های نامربوط قطع شد و در جیب و حساب مردم وارد کردم، در این بخش به بازنشسته ها و در بخش دیگر به فرهنگی ها کمک کردم، به کارگران کمک کردم و دارم اوضاع را درست می‌کنم.

در یارانه پنهان حامل‌های انرژی قانون رعایت نشد و گرنه آن شیب ملایمی که طبق قانون هدفمندی داشتیم اگر پیش می‌رفت ناگهان به این شکل فشار وارد نمی‌شد. دولت باید با شیب ملایم قانون را رعایت کند و یک مرتبه قیمت‌ها را افزایش ندهند. اگر به مرور این کار را انجام دهند مردم هم همراهی خواهند کرد و میگویند در جایی کمک کرد وحواسش به سلامت، بهداشت، ورزش و آموزش ما بوده است.

به جای قرارگاه سقط جنین بروید قرارگاه ناباروری بزنید

به جای قرارگاه سقط جنین بروید قرارگاه ناباروری بزنید که زندگی ها دارد از هم پاشیده می‌شود. الحمدالله الان همه نماینده مردم هستند. شخصی میگوید مردم از فلان مسئله ناراضی هستند، نه آمار مشخصی دارد و نه رای گیری مشخصی کرده ، تو از کجا متوجه شدی؟ تو که از خانه بیرون نمی‌آیی و همیشه با محافظ قدم برمیداری از کجا متوجه شدی مردم از چه چیزی ناراحت هستند.

یکی از مصوبات مجلس سمت مردم نیست. مردم حس نمی‌کنند اینجا یک اتفاق مثبت برای ما رخ داده است. چرا مجلس که متاسفانه یک ستون نظام است از محبوبیت برخوردار نیست. چون هر چه تصویب می‌کنند دخالت در زندگی مردم است. خیلی عذر می‌خواهم حتی به تخت خواب مردم، گربه و سگ هم نیز نفوذ کرده است. با داشتن لیست بلند بالایی از مشکلات مردم اینگونه عمل می‌کنید؟  5 تا از مشکلات مردم را حل کنید، بعد یک مصوبه بدین شکل طرح کنید.

چرا اینگونه است؟ شما خودتان هم نماینده مجلس بوده اید

ما هم مثل آقای پزشکیان از دست آن‌ها در رفته بودیم و بعد هم که نگذاشتند ادامه دهیم. اما نکته اینجاست که گزینش های در حوزه نمایندگی مجلس عموما از یک تفکر نشات می‌گیرد. تفاوت افکار در مجلس وجود ندارد. مقداری مجلس دهم خوب بود که اعتدالیون، اصلاح طلب ها و اصولگراها در کنار هم بودند و تضارب آراء و افکار وجود داشت. اما مجلس یک دست یک رخداد دیگری به همراه دارد.

من نظارت استصوابی را قبول دارم و خدا از من نگذرد اگر این را برای خوشامد کسی بگویم. اما نظارت استصوابی که از آن بهره برداری سیاسی شود را قبول ندارم. اینکه برای یک جناح سیاسی خرج شود را قبول ندارم. این نظارت استصوابی با مفهومی که در زمان حضرت امام بود خوب است.

باید به مردم حق انتخاب بدهیم

من نمی‌گویم که یک فرد فاسد را بیاوریم اما باید به مردم حق انتخاب بدهیم. مردم این انقلاب و نظام را دوست دارند. این جمهوری اسلامی را دوست دارند. این کشور را دوست دارند. شاید شمای نوعی بگویید خیر اینگونه نیست. من می‌گویم که عکسش را هم دوست ندارند. دوست ندارند که زبان پایداریچی‌ها لال خدای ناکرده این کشور زمین بخورد چرا؟ چون می‌گویند اگز زمین بخورد جوان های ما صدمه می‌بینند و کشور تجزیه میشود. مردم این عقلانیت رو دارند که  دنبال خونریزی نیستند و می‌خواهند این کشور را حفظ کنند.

این انقلاب دیگر در تاریخ تکرار نخواهد شد اما به صراحت می‌گویم یک مجموعه تندرو در هسته مرکزی حاکمیت مردم را به سمت خیابان‌ها هُل می دهد. من به این‌ها میگویم ناراضی تراش ها که فقط به دنبال عصبی کردن و ناراحت کردن مردم ما هستند.

 آقای رئیسی دیگر در تاریخ ایران تکرار نمی‌شود

با توجه به وضعیت اقتصادی که وجود دارد، آیا نارضایتی‌هاییکه اشاره کردید مجددا به بحث اعتراض ها و فریادهای خیابانی کشیده نمی‌شود؟

ما بهترین مردم را داریم. اگر بدانند دولت صادق است، اگر بدانند دولتشان پاک دست است، دولتشان در فکر مردم است و به دنبال پرکردن جیب خودش نیست و الی آخر. این دولت آمده است که خودش را وقف ملت کند.

شما احتمال دارد که بگویید آقای رئیسی هم اینگونه بود و من هم قبول دارم اما دقت کنید شخص آقای رئیسی اینگونه بود نه کابینه ایشان. شخص آقای رئیسی دیگر در تاریخ ایران تکرار نمی‌شود. بنده به آن دولت بسیار نقد داشتم و هنوز هم دارم. ولی این فرد به دلیل خلوص، تدین و سلامتش، واقعا قصد وقف نظام و مردم شدن داشت.

به بودجه 1404 بسیار نقد دارم و نگرانم

من فقط خواستم دشمن شاد کن نباشد. وگرنه به بودجه 1404 بسیار نقد دارم و نگرانم.  قصد جسارت به دوستان برنامه ریزی بودجه ندارم ولی این بودجه را خوب ندیدم.

در گذشته توئیت زدم حداکثر رشد اقتصادی در 1404، با فروش نفت 3 %خواهد بود. من در نمودار 2.9 درآوردم و آقای همتی گفتند که ما در 3% گیر کرده ایم. به دلایی که دارم من رشد تورم بالایی را در 1404 مشاهده می کنم اما نمی‌خواهم بحث تخصصی بودجه انجام دهم.

 باید از این تحریم لعنت شده بیرون بیاییم

ولی امیدوارم که آقای پزشکیان با همین انرژی، توانایی، اراده، عقلانیت و با استفاده از کسانی که محبوب ملت هستند مثل آقای دکتر ظریف و عراقچی و همچنین با همسویی، انسجام ، وفاق و پرهیز از دعوا که هیچ سودی برای مردم ندارد بتوانند مشکلات را به حداقل برسانند.

بدانید، بدانیم و بدانند که باید از این تحریم لعنت شده بیرون بیاییم. کشور در حال مستهلک شدن است چرا نمیخواهیم بپذیریم؟ پالایشگاه های ما در حال مستهلک شدن هستند. نیروگاه های ما دیگر پاسخگوی نیاز ها نیستند. ما در تمام زیرساخت ها دچار مشکل شده ایم. چرا این موارد را پنهان می‌کنیم؟ مدام میگوییم که پیشرفت کرده‌ایم، بله خیلی هم خوب مثل موشک ها که برای حفظ امنیت کشور هم بسیار مفید بود ولی خب یک دوچرخه نتوانستیم بسازیم، نتونستیم کشور را از این بحران خارج کنیم.      

خجالت آور است که در فکر واردات بنزین هستیم

ما الان نباید در فکر واردات گاز باشیم که خجالت آور است، ببخشید با این صراحت می‌گویم اما ما در فکر واردات بنزین هستیم. خجالت دارد. ما نتوانستیم ماشین هایی وارد کنیم که سوخت کم‌تری مصرف کنند و استهلاک کمتری داشته باشند. راه ها، جاده و خیلی داستان‌های دیگر. یعنی چه که ما سالی 27 هزار نفر در جاده کشته می‌دهیم؟ کشته های ما در جاده از جنگ هم دارد بیشتر می‌شود، انگار که یک جنگ جاده ای اتفاق افتاده است. چرا، چون عده ای اصرار دارند ایران خودرو و سایپا ضرر بدهند تا عده دیگری جیبشان پر بشود.

خودمان، خودمان را تحریم می‌کنیم

مردم می‌گویند فکر ما باشید. خودرو را آزاد کنید. هوش مصنوعی آمده و در حال متحول کردن دنیاست. دبی را مشاهده کنید که هوش مصنوعی دارد چه کارهایی می‌کند. رستوران ها توسط ربات ها ادراه می‌شوند. آنوقت ما گوشی را می‌گوییم آمریکایی است از آن استفاده نمی‌کنیم. هر چیز خوب ایرانی را به همین صهیونیست ها بدهید ببینید استفاده می کنند یا خیر. اما خیلی جالب است که ما خودمان، خودمان را تحریم میکنیم. اپل که یک گوشی با فناوری است و میتواند با تکنولوژی روز دنیا پیش برود ما تحریم کردیم، این خیلی جالب است.

روزی دنبال خمپاره های اسرائیلی برای جنگ بودیم

خدا رفتگان آقای پزشکیان را بیامرزد که آمد و با آن عوارض و تعرفه هایی که وضع کردند بالاخره آزاد شد ولی سایت اپل تحریم است. در کجای دنیا دیده‌اید که کشوری فناوری را به خودش تحریم کند. ما یک روزی دنبال خمپاره های اسرائیلی برای جنگ بودیم. چون خیلی دقیق بودند. دنبال خمپاره های آمریکایی برای جنگ بودیم. دنبال آر پی جی های آمریکایی بودیم. چه اشکالی دارد. در جنگیم و باید از هر ابزاری که می‌توانیم برای پیروزی استفاده کنیم. بعد بگوییم نه این صهیونیستی است این آمریکایی است و نمی‌خواهیم از آنها استفاده کنیم. کدوم عقلانیتی چنین چیزی میگوید.